| Καλημέρα. |
00:01:09.300 - 00:01:10.510 |
| Καλημέρα. Είδε κανείς
το πουκάμισό μου; |
00:01:10.635 - 00:01:12.178 |
| Μαμά, είδες
το πουκάμισό μου; |
00:01:12.971 - 00:01:14.138 |
| Είναι εκεί που το έβαλες,
τελευταία φορά. |
00:01:14.347 - 00:01:15.515 |
| - Κανείς;
- Όχι. |
00:01:16.891 - 00:01:18.476 |
| Έχω το πουκάμισό σου εδώ. |
00:01:18.601 - 00:01:20.061 |
| Δώσ' το. |
00:01:20.269 - 00:01:21.229 |
| Ορίστε. |
00:01:21.396 - 00:01:22.355 |
| Κόψ' το, Κουίνσι. |
00:01:24.190 - 00:01:25.900 |
| Είναι το μοναδικό μου πουκάμισο.
Έλα, τώρα. |
00:01:26.109 - 00:01:27.819 |
| Τι συμβαίνει; Είσαι πολύ γαμάτος
για μας, τώρα, κολεγιόπαιδο; |
00:01:27.986 - 00:01:30.280 |
| Τι πάει να πει αυτό; |
00:01:30.405 - 00:01:31.739 |
| Πάντα πληρώνω, με τον τρόπο μου.
Ξέρεις ότι στέλνω ό, τι μπορώ. |
00:01:31.864 - 00:01:34.492 |
| Γεια, μαμά. |
00:01:34.659 - 00:01:35.743 |
| Μαμά, τι κάνεις; |
00:01:35.910 - 00:01:37.036 |
| Το πρώτο μου αγόρι που θα πάει στο Κολέγιο,
θα δείχνει αξιοσέβαστο. |
00:01:37.203 - 00:01:40.290 |
| Σ' αρέσει; |
00:01:41.165 - 00:01:42.542 |
| Μαμά, δεν μπορούμε
να το πληρώσουμε αυτό. |
00:01:42.960 - 00:01:44.837 |
| Δοκίμασέ το. |
00:01:44.962 - 00:01:46.297 |
| Ο ’νθρωπος που Ταπείνωσε τον Χίτλερ |
00:01:49.797 - 00:01:55.607 |
| Μαμά, το Οχάιο είναι.
Όχι εκκλησιασμός. |
00:01:57.141 - 00:02:00.185 |
