Transcript

Text
Ik weet nog dat ik naar jullie keek. 00:01:43.236 - 00:01:45.397
Zij speelde op de steiger en jij keek toe. 00:01:45.438 - 00:01:48.498
Ik dacht nog hoe gelukkig je was, met een moeder zoals haar... 00:01:54.380 - 00:01:59.477
en hoe gelukkig zij was met een jongen als jij. 00:02:04.457 - 00:02:07.426
Dat is wat hij je afnam, Simon. 00:02:16.402 - 00:02:18.461
Dat is wat ik nooit kan vergeven. 00:02:21.474 - 00:02:23.465
Wat je moet onthouden over m'n moeder, is dat ze een enorm vertrouwen had. 00:02:26.479 - 00:02:31.382
Daarom kwam ze in die situatie terecht. 00:02:33.419 - 00:02:37.253
En dat was vast het eerste dat opviel, bij de veiligheidsagenten. 00:02:39.292 - 00:02:44.355
Ze was volkomen onschuldig. 00:02:46.366 - 00:02:48.459
Spreekt u Hebreeuws? 00:02:55.408 - 00:02:57.467
Logeert u in Tel Aviv? 00:02:59.546 - 00:03:01.514
We gaan naar het Heilige Land. - Wie zijn wij? 00:03:02.482 - 00:03:06.350
Mijn verloofde en ik. - Waarom reist hij niet met u mee? 00:03:06.553 - 00:03:11.456
Hij moest blijven voor zaken. - Bent u zwanger? 00:03:12.425 - 00:03:16.521
De mensen vragen zich af, hoe twee kinderen zo verschillend kunnen zijn. 00:03:20.333 - 00:03:23.461
Je moeder's talent bleek, vanaf het moment dat ze kon lopen, 00:03:27.540 - 00:03:31.271
zelfs daarvoor al. 00:03:34.514 - 00:03:36.448
Ze zong altijd, in huis, in de tuin. 00:03:38.251 - 00:03:42.415
Als ze een viool oppakte was het, alsof ze al wist waar haar vingers hoorden. 00:03:43.489 - 00:03:48.290
Jouw oom daarentegen, kwam er nooit achter waar zijn talent lag, 00:03:59.505 - 00:04:05.239