Informatii subtitrare

Limba

Greek

Nume original

The computer wore tennis shoes(1969)corto64

FPS

29.97

CD-uri

1

Προφητική κωμωδία της Ντίσνευ, που μπορεί σήμερα να φαίνεται ξεπερασμένη, αν τη δει κανείς όμως μέσα από τα δικά της φύλλα του ημερολογίου εν έτη 1969, αντιλλαμβάνεται πόσο μπροστά έβλεπε(ή επιχειρούσε να χαρτογραφήσει). Πολλά χρόνια πριν την αλματώδη εξέλιξη της τεχνητής νοημοσύνης και του Οργουελικού εφιάλτη των ημερών μας, όταν η επιστήμη είχε να καυχιέται για την – αμφισβητούμενη – προσελήνωση του Νηλ Άρμστρονγκ στο φεγγάρι και, τα βιβλία του Ισαάκ Ασίμωφ είχαν προορισμό τα ράφια της επιστημονικής και οργιώδους φαντασίας ορισμένων αναγνωστών(όταν ακόμη και στα Χολιγουντιανά στούντιο ακούγονταν υπερβολικά προχωρημένο ως θέμα), ο θείος-Γουώλτ φτιάχνει ένα τεχνολογικό παραμύθι που έμελε να γίνει διαχρονικό. Μπορεί η προσέγγιση να έχει την όψη διακωμώδησης, όμως οι ανασφάλειες ξεφυτρώνουν από παντού, για να πάρουν σάρκα και οστά 3 δεκαετίες έπειτα... Το 1969 οι υπολογιστές αποκαλούνταν “κομπιούτερ” και είχαν την μορφή τεράστιων τερματικών, που χρησιμοποιούσαν διαστημικά προγράμματα και κρατικές υπηρεσίες. Με πολύχρωμα φωτάκια και αστείους ήχους, κουμπιά που στους παλιούς θυμίζουν σίγουρα τα στερεοφωνικά και τις τηλεοράσεις του '70 και, οθόνες βάρους τόνων, ήταν αδύνατον να στηθούν σε δωμάτια νέων. Άλλωστε δεν ήταν αυτός ο προορισμός τους, τουλάχιστον αρχικά(όπως και του διαδικτύου). Κι ενώ η Ελλάδα βρίσκονταν “εις γύψον” εκείνα τα χρόνια, κάποια προνομοιούχα εκπαιδευτικά ιδρύματα στην Αμερική, άρχιζαν πειραματικά να τους εντάσσουν στον σύγχρονο εξοπλισμό εκμάθησης. Τα όσα επακολούθησαν, λίγο έως πολύ τα γνωρίζετε φαντάζομαι. Όπως ανέφερα και στον πρόλογο, είναι απαραίτητο να δει κανείς την ταινία του Robert Butler μέσα από τα δικά του μάτια, από την δική του εποχή. Κάτι σαν επιστροφή στο παρελθόν, κατά κάποιον τρόπο. Η Buena Vista Distribution δεν περιορίστηκε σε αυτή την προφητική παρωδία, αλλά επένδυσε σε δύο ακόμη, με τον ίδιο πρωταγωνιστή, δημιουργώντας μια κωμική τριλογία. Τα άλλα δύο φιλμ ήταν τα Now You See Him, Now You Don't (1972), και, The Strongest Man in the World (1975). Από τους τίτλους και μόνον καταλαβαίνετε σίγουρα τι διαπραγματεύονται. Θα έλεγα ότι μόνον η δεύτερη ταινία της σειράς έμεινε καθαρά στην σφαίρα των ευσεβών επιστημονικών πόθων, κι αυτό γιατί δεν μαθεύτηκε ως τώρα αν έχει υλοποιηθεί ή όχι. Πολύ ενδιαφέρουσα τριλογία. Κρίμα που δεν προβλήθηκαν στη χώρα μας. Ο Joseph L. McEveety που έγραψε το σενάριο, θεωρώ πως περισσότερο ήθελε να σατιρίσει τον τρόπο λειτουργίας των κολλεγίων και των χορηγών(ενδεχομένως και των τηλεοπτικών παιχνιδιών), ή ακόμη και να θίξει εγκληματικές πρακτικές μάλλον ξεπερασμένες, παρά να προβλέψει την μελλοντική κυριαρχία των υπολογιστών. Έκανε έξυπνη δουλειά, αν και δεν μπορούμε να τον κρίνουμε αυστηρά ως επαγγελματία σεναριογράφο, στο σύνολο της δουλειάς του. Κι αυτό γιατί η κύρια ασχολία του ήταν η σκηνοθεσία. Ήταν βοηθός σκηνοθέτη σε 9 παραγωγές της Ντίσνευ, μεταξύ άλλων και του “Mary Poppins”(1964), ενώ είχε και τηλεοπτική συνεισφορά, με ένα επεισόδιο του “Combat!” και 5 του “Zorro”. Τα σενάρια που έγραψε ήταν 10 συνολικά, όλα για την Ντίσνευ. Το τηλεοπτικό “Wonderful world in colour” και τα, “The barefoot executive”(1971), “Now you see him, now you don't”(1972), “Superdad”(1973), “The strongest man in the world”(1975), No deposit, no return”(1976) και, “Hot lead & cold feet”(1978). Σε όλα υπήρχε μια εύθυμη διαχείριση της φαντασίας και των προοπτικών της. Κύριο στοιχείο του οι άμεσοι, απλοί διάλογοι και η εξαιρετική ποιότητα χιούμορ. Και ο σκηνοθέτης Robert Butler είχε μακρά συνεργασία με την Ντίσνευ. Αυτά για τα οποία βραβεύτηκε όμως και για χάρη τους πέρασε στην τηλεοπτική αιωνιότητα, ήταν τα Star Trek και, Hill Street Blues. Δύο καταπληκτικές σειρές, που του απέφεραν ισάριθμα βραβεία Emmy. Συνεργάστηκε σε 4 φιλμ με τον πρωταγωνιστή του “The computer wore tennis shoes”. Τα τρία για λογαριασμό της Ντίσνευ και Turbulence (1997), από τα χρόνια της κινηματογραφικής ενηλικίωσης του πλέον. Ο Kurt Russell ήταν μια ανακάλυψη του Norman Taurog, σκηνοθέτη της ταινίας It Happened at the World's Fair(1963), με πρωταγωνιστή τον Elvis. Ακολούθησαν 4 χρόνια τηλεοπτικών περιπετειών(The Fugitive, The Virginian, Gunsmoke, Gilligan's Island, κ.α.), για να βρεθεί στα στούντιο της Walt Disney, όπου και παρέμεινε μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '70, κερδίζοντας πολύτιμες εμπειρίες. Ήταν ένα από τα παιδιά-θαύματα του Αμερικανικού σινεμά των '60ς και, τελικά, δικαίωσε όσους πίστεψαν στο ταλέντο του. Η πρώτη του ταινία για την Ντίσνευ ήταν το Follow Me, Boys! Ο Cesar Romero με μια τεράστια καριέρα που ξεκινάει από το 1933 και δεκάδες εμπορικές επιτυχίες στο ενεργητικό του, είναι εξαιρετικός ως απατεώνας κ. Άρνο. Στέκεται ισάξια απέναντι του στο ρόλο του τσιγκούνη πρύτανη Χίγκινς ο Joe Flynn. Τα υπόλοιπα μέλη του καστ είναι απλά καλοί. Από τον William Schallert με την τεράστια εμπειρία, περίμενα κάτι παραπάνω ως καθηγητή Κουίγκλι. Η ταινία απέφερε 5,5 εκατομμύρια δολάρια στην Buena Vista, διόλου ευκαταφρόνητο ποσό για εκείνα τα χρόνια. Το κολλέγιο του Μέντφιλντ στενάζει από την μνημονιακή πολιτική του πρύτανη Χίγκινς, που απορρίπτει κάθε προοδευτική ιδέα(παρά το γεγονός ότι διατείνεται το ακριβώς αντίθετο). Η κόντρα του με το δημόσιο εκπαιδευτήριο του Σπρίνγκφιλντ και τον πρύτανη Κόλινσγουντ, περνάει μέσα από τις καθημερινές περικοπές στον προϋπολογισμό του Μέντφιλντ. Μόνος υπερασπιστής του δικαιώματος για μια πιο σύγχρονη παιδεία, ο καθηγητής Κουίγκλι, που έχει με το μέρος του το σύνολο των μαθητών. Η απόκτηση ενός υπερσύγχρονου υπολογιστή από τον μεγαλοεπιχειρηματία και απατεώνα κ. Άρνο, προκαλεί το ενδιαφέρον του Ράιλι, ενός μάλλον μέτριου μαθητή, που έπειτα από ένα βραχυκύκλωμα αποκτάει το σύνολο της μνήμης του υπολογιστή! Το Μέντφιλντ έχει μπροστά του πλέον μια τεράστια ευκαιρία: να κερδίσει τον διαγωνισμό “Κολεγιακή Γνώση”, με έπαθλο 100.000 δολάρια. Κάτι που παραδόξως, θα αποδειχθεί δύσκολο στην πράξη... Η ΤΑΙΝΙΑ ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΗΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΤΗΣ ΣΧΕΤΙΚΗΣ ΤΡΙΛΟΓΙΑΣ.